R.15

ROZDZIAŁ 15

Szłyśmy wieczorem po parku rozmawiając o ostatnich wydarzeniach. Było ciemno, zimno i w miarę cicho, totalne spustoszenie. Wiał silny wiatr. Ktoś położył rękę na ramieniu Bracket. Dziewczyna wystraszyła się, odwróciła powoli i zobaczyła mężczyznę, wydawało jej się, że już kiedyś go widziała. Tajemniczy mężczyzna spojrzał na nas  mówiąc –Takie ładne dziewczyny jak Wy, nie powinny chodzić o takiej porze same po parku. Kręcą się tu różni gwałciciele i psychopaci – uśmiechając się poszedł dalej

- Gdyby tym gwałcicielem był Izzy nie miałabym nic przeciwko – powiedziała spoglądając na mnie, zaczęłyśmy się śmiać.

- Brack, o co my się kłócimy?

- W sumie to.. nie wiem

- Więc może..

- Chcesz się pogodzić?

- Myślę, że to dobry pomysł – uśmiechnęłam się przytulając przyjaciółkę.

* w tym samym czasie *

- Chłopaki! Musimy je pogodzić – powiedziałem

- Taa.. a jak chcesz to zrobić? – zapytał Steven

- No nie wiem jeszcze, może wystarczy z nimi porozmawiać..- w pokoju zapadła cisza, wszyscy rzucaliśmy sobie spojrzenia, nagle chłopcy jednocześnie krzyknęli – Ty gadasz! – i rozeszli się do innych pomieszczeń. Ja gadam, dobra. Zawsze, jak jest jakiś problem to Izzy gada, Izzy pomoże.. „taa bo ja przecież jakimś jebanym psychologiem jestem” – powiedziałem do siebie

- Powiedziałbym raczej „jebanym psycholem” ale jak tam sobie chcesz Stradlinku – zaśmiał się Rose.

- Oo Izzy, zobacz, dziewczyny idą

- Dobrze, że jesteście. Musimy porozmawiać

- Nie, nie, nie.. czekaj, my musimy Wam coś powiedzieć.

- Pogodziłyście się? – zapytał wokalista

- Tak, ale my nie o tym chciałyśmy..

- A o czym? – zapytałem rozsiadając się w fotelu

- No jak szłyśmy po parku to zaczepił nas jakiś koleś i powiedział coś, że nie powinnyśmy chodzić same po parku o takiej porze, bo kręcą się tam różni psychopaci..

- No koleś ma racje, od dzisiaj nigdzie same nie wychodzicie. – Dash zaczęła się śmiać

- Hm.. ale w tym parku nie ma żadnych psychopatów, my wszyscy jesteśmy bardziej walnięci niż ludzie, którzy się tam kręcą .

- Tak? Zaraz zapytamy Duffa.. zobaczymy, co On sądzi na ten temat.

- A co Duff ma do tego?

- Więcej niż myślisz. Duff, pozwól do nas – powiedziałem lekko się uśmiechając.

- Co jest? O, pogodziłyście się? – zapytał basista wchodząc do pokoju, dziewczyny pokiwały głowami.

- Drogi przyjacielu, otóż nasza kochana Dash chce łazić po nocach po jakichś parkach.

- Iiiii..? Co w tym takiego złego? – basista wzruszył ramionami

- No dzisiaj jakiś koleś powiedział do nich, że nie powinny chodzić same po parku bo czają się tam psychopaci

- I gwałciciele! – dodała Brack łapiąc oddech

- Ale przecież my jesteśmy bardziej walnięci niż ludzie na ulicach.

- Dash, obawiam się, że Izzy i ten koleś mają rację, nie powinniście w nocy wychodzić z..

- Co?! Rację? Duff nie zachowuj się jak wystraszony dzieciak! Przecież nic nam się nie stanie.

- Same nigdzie wychodzić nie będziecie. O właśnie, Dash, może pójdziemy na spacer? – niepewnie zapytał McKagan

- No przecież późno jest

- Ale ze mną idziesz

- Aa co to za różnica.. z Tobą, czy z Bracket?

- No jakaś chyba jest. – chłopak złapał dziewczynę za rękę i wyszedł (no, właściwie wybiegł) z nią z domu.