R.12

ROZDZIAŁ 12

- Co jej ? – zapytałem

- Nic – Izzy odpowiedział obojętnie

- Izzy, nie kłam, mów! – krzyknąłem potrząsając gitarzystą. Chłopak spojrzał na mnie z szyderczym uśmiechem, wiedziałem, że jest nawalony, wkurwiało mnie to jego spojrzenie.

- Izzy, do chuja mów! – krzyknąłem, Stradlin zapalił papierosa i usiadł na kanapie.

- Dobra, widzę, że się z Tobą dzisiaj nie dogadam, jest ktoś w domu? – zapytałem, ale nawet nie liczyłem na odpowiedź. Poszedłem na górę, przechodząc obok pokoju dziewczyn usłyszałem płacz, zajrzałem więc zobaczyć co się stało. 

– Brack, co się stało?

- Nieważne

- Brack, przecież widzę, mów co się stało. Dash wybiegła z domu bez słowa, Stradlin też nie chce nic powiedzieć.. – dziewczyna się nie odzywała, pomyślałem, że jak z nią posiedzę, to może w końcu mi coś powie. Usłyszałem, że ktoś wchodzi do domu, wyszedłem z pokoju, stanąłem na schodach, to była Dash, cała zapłakana – Dash, co się stało? – nawet nie odpowiedziała, nie zatrzymała się, wbiegła tylko po schodach na górę, czułem się jak idiota, stojąc i patrząc jak płacze, czemu jej nie zatrzymałem? Może bym się czegoś dowiedział.

 – Brack, przepraszam!

-Odpierdol się ode mnie ! Wszyscy się ode mnie odpierdolcie ! – Brack trzasnęła drzwiami.

– Brack.. proszę.. – mówiła Dash pukając do drzwi, wyglądała, jakby nie miała już siły

 – Dash… Dash co się stało? – zapytałem podchodząc do niej.

– Nieważne, Brack otwórz !

 –Nie ! –Dash zaczęła uderzać pięścią w ścianę, zawsze, kiedy się denerwuje robi głupie rzeczy, często nad sobą nie panuje, bałem się, że coś sobie zrobi, więc ją przytuliłem, ale mnie odepchnęła. Na górę wszedł Izzy – Powiedz o co chodzi – krzyknąłem do przyjaciela, ten tylko zaczął coś krzyczeć do Brack

 – Co tu się kurwa dzieje?! – wrzasnąłem . Drzwi od pokoju się otworzyły

– Chcesz wiedzieć, co się stało ?! 

– Tak, chcę

– Dobra, więc Ci powiem. Wróciłam do domu i co zobaczyłam? Izziego liżącego się z Dash! Oczywiście pani idealna chciała mi wszystko wytłumaczyć, ale kazałam jej wypierdalać, zeszłam na dół, bo pomyślałam, że nie powinnam się tak zachowywać i co zobaczyłam tym razem?! Znowu ich. I znowu się całowali – wykrzyczała Brack znów popadając w płacz.

- Izzy, całowałeś się z nią? 

- Z nią? Mkhm.. ja.. ja mam imię

- Przepraszam, więc Izzy całowałeś się z Dash? – powiedziałem rzucając przepraszające spojrzenie w stronę Dash, która skinęła głową.

- Może, a co? Zabronisz mi? Jak będę chciał będę mógł ją nawet przelecieć – powiedział drwiącym głosem. To do niego niepodobne.. Boże, co alkohol robi z człowiekiem..

- Co Ty kurwa powiedziałeś?

- A co nie słyszałeś?

- Słyszałem, ale chcę to usłyszeć jeszcze raz.

- POWIEDZIAŁEM, ŻE MÓGŁBYM JĄ NAWET PRZELECIEĆ GDYBYM CHCIAŁ.

- Weź uważaj żebym ja Cię zaraz kurwa nie przeleciał! – popchnąłem go na ścianę, uderzyłem pięścią w twarz, chciał mi oddać, ale był tak pijany, że nie mógł trafić. Miałem pierdolnąć go jeszcze raz, uniosłem rękę, ale Brack do nas doskoczyła, stanęła centralnie przed Izzym – Proszę, zostaw go już.

- Nie, Brack odsuń się, bo jeszcze Ty dostaniesz

- Proszę, Duff zostaw go, proszę. – Popchnąłem ją na bok i zacząłem znęcać się ( jeśli tak to można nazwać) nad Stradlinem. 

– Dash, idź na dół.

- Nie.

- Idź na dół – powtórzyłem, tym razem się posłuchała

- No to teraz Stradlinku mi powiedz.. całowałeś się z nią tylko.. czy może się z nią jebałeś? – wrzasnąłem dociskając go do ściany. Nie odpowiedział . Powtórzyłem pytanie.

- Tylko się z nią całowałeś, czy się jebaliście?!

- A chuj Cię to obchodzi – odpowiedział szukając fajek w kieszeniach… moich.

- Właśnie kurwa obchodzi. Co z nią robiłeś?! – krzyknąłem - I zostaw moje kieszenie – powiedziałem, tym razem łagodnie.

- Jak tak bardzo Cię to obchodzi, to może zapytaj Dash.

- Pytam Ciebie skurwielu

- No to masz problem, bo ja Ci nie odpowiem – powiedział, a raczej wykrzyczał, po czym zaczął się śmiać.

- Co w tym śmiesznego? – ponownie uderzyłem go w twarz, tym razem nie pozostał mi dłużny i mi przyjebał. My się napierdalaliśmy, a Brack znowu zaczęła ryczeć i poszła na dół krzycząc, że nas wszystkich nienawidzi, że ma nas dość.. a później coś, żebym zostawił rytmicznego.. pff chyba ją pojebało. Podczas naszej bójki rozpierdoliliśmy kilka rzeczy.. zrobiliśmy małą dziurę w ścianie, sam do końca nie wiem jak, wiem za to, że polała się krew. Dziewczyny słysząc nasze krzyki przyszły nas rozdzielić.. przynajmniej próbowały.

- No skończcie już, bo się pozabijacie – powiedziała Dash odciągając mnie od Izziego.

- Wyjątkowo się z nią zgadzam – wtrąciła Brack sprawdzając obrażenia Stradlina.

- Chodźcie na dół – rzuciła Dash ciągnąc mnie za sobą.

- Czekaj, zwolnij trochę, łeb mnie napierdala, ten chuj mi chyba głowę rozbił – powiedziałem szukając miejsca, z którego mogłaby lecieć krew.

- A Ty mi chyba nos złamałeś idioto pierdolony!

 - Ciesz się, że tylko nos. Boli Cię?

- Jak cholera.

- Kurde, sorry.. chciałem mocniej – powiedziałem próbując się śmiać, ale za bardzo wszystko mnie bolało.

- A w pierdol jeszcze raz chcesz? – warknął rytmiczny.

- A Ty chcesz?

- No już, przestańcie zachowywać się jak dzieci. – powiedziała Bracket

- I kto tu zachowuje się jak dziecko? Z naszej czwórki, to chyba najbardziej Ty – odpowiedziałem siadając na fotelu. Brack rzuciła we mnie poduszką.. Ona nigdy mnie nie lubiła. Hehe zabawne… ciekawe dlaczego?

- Przestańcie. Idę po apteczkę, a Ty Brack przynieś jakiś lód, czy coś innego.. ważne, żeby było zimne.

- Jak będę chciała to pójdę, nie rozkazuj mi – dziewczyna spojrzała na gitarzystę, On spojrzał na nią błagalnie

- Dobra idę – dodała. Wróciła z jakąś mrożonką i kompresami z lodem, Dash przyniosła apteczkę.. no kurwa, jak w jakimś jebanym szpitalu.

- Duff… właściwie, to co Cię boli? – zapytała zatroskana Dash

- Pewnie mózg – powiedział ironicznie Izzy

- Ja przynajmniej mam mózg – wrzasnąłem. – Ałł.. ale za co ? – Dash walnęła mnie po głowie

- Za mózg – odpowiedziała uśmiechając się.

- Aa boli – wrzasnął Izzy

- Hahaha zachowujesz się jak baba

- A Ty się bijesz jak baba 

- To czemu prawdopodobnie masz złamany nos debilu?!

- Oj dajcie już spokój