R.13

ROZDZIAŁ 13

Wróciłem do domu, Izzy, Duff i dziewczyny siedzieli w milczeniu w salonie. Pobiegłem na górę, wbiegając do pokoju zauważyłem dziurę w ścianie i kilka rozpierdolonych rzeczy.

- Co tu się stało? Tornado było.. albo tsunami? – zapytałem schodząc na dół.

- Nie tym razem. Chłopacy się pobili..- powiedziała Dash.

- Aha, a.. ale o co?

- Może lepiej będzie, jak sami Ci to wytłumaczą..

- Nie Dash, najlepiej będzie, jak Ty mu powiesz, dlaczego się pobili.

- Ej, ja się biłam, czy Oni? Niech Oni się tłumaczą z tego burdelu na górze.

- To Twoja wina, więc Ty się tłumacz

- Moja? Co ja niby zrobiłam? Ja kazałam im się bić?! Weź się ode mnie odpierdol – Dash poszła do kuchni.

- Dowiem się, czemu się pobiliście, czy nie?

- Może kiedyś.. – odpowiedział McKagan

- Dobra, nieważne, poznałem zajebistą dziewczynę! Ładna, miła.. no cud chodzący!

- Ale..?

- Co ale?

- No co jest z nią nie tak? – powiedział basista

- No..ee tak jakby.. dziwką jest

- Wiedziałem, ideałów nie ma.. chociaż.. – w tym momencie do domu weszli Slash i Steven.

- Co Wam się kurwa stało? – zapytała Brack

- Jacyś idioci nas zaatakowali kurwa, chuje jebane

- Nóż mieli.. – dodał Adler - .. a Wam co?

- Nieważne

- Co, dziewczyny Was pobiły? Dash, a mówiłem Ci, żebyś była grzeczna – zażartował Slash

- Oh, daj mi spokój.. co z tymi kolesiami?

- No wracaliśmy do domu i napadła nas jakaś banda napompowanych gburów…- zaczął perkusista

-.. z 5 ich było, no i ten nóż. Ledwo uszliśmy z życiem. – Slash tym razem chyba nie przesadzał, mieli rozcięte wargi, podbite oczy, rozerwane koszulki i w ogóle nie wyglądali za dobrze - .. ganiali nas po ulicy, Stevena prawie potrącił samochód.

- Powinniśmy pójść z tym na policję – zaproponowała Dash

- Zwariowałaś?

- Nie, dlaczego?

- No kurwa, jak dlaczego?  Policja pewnie powie, że sami zaczęliśmy bójkę, myślisz, że ktoś nam uwierzy?!

- Tak, sami byście zaczęli bójkę z 5 wielkimi kolesiami, jasne. Dobra, róbcie, co chcecie. – dziewczyna poszła na górę.

- Nie rozumiecie, że Ona chciała dobrze? Slash, nie powinieneś tak na nią naskakiwać – Duff poszedł za nią, gitarzysta zamilkł, reszta oglądała tv, a ja poszedłem w końcu coś zjeść.

*kilka minut później*

- Dash, posłuchaj Slash.. On tak tylko to powiedział

- Wiem, ale to nie o to chodzi.

- A o co?

- Ja się chyba muszę wyprowadzić – powiedziała podchodząc do okna

- Żartujesz, tak?

- Obawiam się, że nie – wyszedłem z pokoju, wróciłem jednak po kilkunastu minutach, w czasie których zdążyłem znowu pokłócić się z Brack.

- Yy.. mała, a co Ty robisz?

- Pakuję się.

- No ale dlaczego?

- Nie mogę tu już dłużej mieszkać. Wracam do domu.- powiedziała pakując ubrania

- Tutaj jest Twój dom

- Już nie. Pomożesz mi to znieść?

- Nie

- Dobra.. sama sobie poradzę.

- Nie pomogę Ci, bo nie chcę żebyś się wyprowadzała.

- Muszę. Ja nie mogę tu dłużej zostać. Brack.. no wiesz.

- Chcesz się wyprowadzić przez jakąś głupią akcję z Izzym ? Porozmawiaj z Brack, zobaczysz.. będzie dobrze, tylko się nie wyprowadzaj.. proszę.

- Jak mam z nią porozmawiać? Ona się prawie do mnie nie odzywa.. ja nawet do własnego pokoju nie mam wstępu. Gdzie ja będę spać? Na podwórku?

- U mnie. – dziewczyna spojrzała na mnie podejrzliwym wzrokiem

- Spokojnie, ja będę spał w salonie, a Ty u mnie.. chyba, że pozwolisz mi spać na podłodze. – Dash w końcu się uśmiechnęła.

- Pewny jesteś? Na pewno mogę u Ciebie spać?

- Jak najbardziej .

- Dziękuję

- Nie ma sprawy. – pomogłem jej się rozpakować, swoją drogą.. gdzie Ona mieści te wszystkie ciuchy?!