R.14

ROZDZIAŁ 14

Wychodząc z łazienki spotkałem Dash wychodzącą z pokoju Duffa.

-  Spałaś u Duffa? Nie wiedziałem, że jesteście razem.

- Bo nie jesteśmy. Nie muszę z nim być, żeby z nim spać – powiedziała opierając się o ścianę,  uśmiechnąłem się zachęcająco.

– To kiedy śpisz u mnie?

- Emm.. muszę zobaczyć kiedy mam jakiś wolny termin

- Mam nadzieję, że niedługo. A tak poważnie, serio z nim spałaś?

- Nie, Duff śpi w salonie, nie widziałeś go?

- Nie, nie przypominam sobie..

- Nie przypominasz sobie?! Kurwa, a kto w nocy zszedł na dół i gadał do lodówki? – McKagan wdrapał się na schody

- Co.. że niby ja?

- Nie, no kurwa ja

- To co się mnie czepiasz? – powiedziałem wzruszając ramionami próbując się nie uśmiechać

- No Axl kurde, ogarnij się człowieku! O Tobie mówię, Ty gadałeś do lodówki, a później usiadłeś na fotelu śpiewając coś pod nosem.. a i jeszcze zjebałeś się ze schodów brzęcząc coś w stylu „Jak leziesz idioto?” . Nie przypominasz sobie tego? – wrzasnął basista

- Niee.. – McKagan machnął ręką i poszedł do swojego pokoju.

- Nie wiedzieliście mojego kapelusza?!? – wrzasnął Slash wybiegając z łazienki

- Nie, a po co Ci teraz kapelusz?

- Na miasto idę geniuszu.

- A BEZ kapelusza.. czy tam cylindra, czy co to kurde jest nie możesz?

- A czy Ty i Dash musicie chodzić w bandanach?!

- Musimy – wtrąciła dziewczyna – jak nie możesz znaleźć to idź bez niego

- Nie mogę

- Bo?

- Czuję się nagi.. – powiedział chowając głowę w swych ciemnych lokach.

- Slash! Znalazłeś? – usłyszeliśmy głos rytmicznego, po chwili ujrzeliśmy jego przesadnie roześmianą twarz.

- Nie

- Trudno, chodź już!

- Nie

- No chodź – Stradlin wszedł na górę i zepchnął Saula ze schodów

- Chcesz mnie połamać idioto?!

- Oj no chodź, chodź.

- Dom wariatów – powiedziała Dash schodząc na dół. W sumie to Ona chyba ma rację.

- Widzieliście Adlera? – wrzasnąłem

- Nie!

- A Ty Dash widziałaś go?

- No przecież mówię, że nie.

- Duff powiedział, że nie.

- No ja też powiedziałam..

- Nie słyszałem!

- A czy to moja wina?

- Tak, bo wyjątkowo cicho to powiedziałaś.

- Zawsze cicho mówię.

- A nie prawda! Czasami tak się drzesz, że ściany pękają!

- Taa.. i kto to mówi.. – dziewczyna pokręciła głową

- No ale co?

- No ale nic Axelku.

- Ciekawe, gdzie ci idioci poszli..

- No tak, interesujące to jest.. rzeczywiście. Do czego jest Ci teraz Adler potrzebny?

- Samotny się czuję - powiedziałem sarkastycznie, na co dziewczyna odpowiedziała śmiechem.